
Peter Van Heyghen
Voorzitter
Na zijn opleiding als blokfluitist en zanger ontwikkelde Peter Van Heyghen zich tot een internationaal erkend specialist op het gebied van de uitvoeringspraktijk van 16de-, 17de- en 18de-eeuwse muziek. Hij treedt op als solist en met zijn kamermuziekensembles More Maiorum en Mezzaluna, maar is daarnaast ook bijzonder actief als ensembleleider/dirigent en docent. Hij was tien jaar lang de vaste dirigent van het Brusselse Barokorkest Les Muffatti, maar sinds 2016 is hij vast verbonden aan het Belgische Barokorkest en Vocaal Ensemble Il Gardellino. Hij concentreert zich daarbij op de herontdekking van vergeten meesterwerken. Als blokfluitist en dirigent nam hij talloze CDs op voor labels als Accent, Eufoda, Opus 111, Passacaille en Ramée.
Hij is docent Cultuur Geïnformeerde Uitvoeringspraktijk aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel (KCB) en aan het Conservatorium van Amsterdam. Voorts wordt hij overal ter wereld regelmatig uitgenodigd als gastdirigent, voor het leiden van masterclasses en workshops, voor het geven van lezingen en het deelnemen aan debatten.

Luk Callens
Luk Callens studeerde aan het Koninklijk Muziekconcervatorium te Gent en behaalde bij Paul Beelaerts het hoger diploma hobo met grote onderscheiding. Nadien volgde hij lessen bij o.a. Heins Holliger, Derek Wickens en Paul Dombrecht.
Als orkestmuzikant was hij o.a. in dienst van De Vlaamse Opera en de Koninklijke Muntschouwburg.
Naast tal van soloconcerten ( Bach, Mozart o.l.v. Paul Dombrecht,…) met kamerorkesten, kamermuziekprogramma’s met o.a. Walter Boeykens, speelde hij heel wat tunes in voor televisie en langspeelfilms. Hij organiseert o.a. concerten en opnames (cfr. Anne Cambier /I Justiniani) en met zijn organisatie produceerde hij de internationaal succeskennende productie ‘The Lighthouse’ van Sir Peter Maxwell Davies met voorstellingen in Antwerpen, Brussel (De Koninklijke Muntschouwburg), Zeeland-Nazomerfestival, Engeland, enz.
Axel De Schrijver
geboren in 1965, koos als elfjarige voor de dwarsfluit. Hij maakte al vlug kennis met de uitvoeringen van o.a. Frans Brüggen en Hans Martin Linde. In 1977 woonde hij de legendarische uitvoering van L’Orfeo van Monteverdi bij tijdens het Rubensjaar in Antwerpen. De uitvoeringen van Jos van Immerseel en Anima Eterna vormen een rode draad in zijn muzikale beleving. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij de dwarsfluit inruilde voor de traverso. Hij was gedurende vele jaren bestuurder bij het Ruckers-Genootschap, AMUZ en Musica, is bezieler en oprichter van de vzw Belgian Early Music Community, waarmee hij enkele CD-opnames van zijn vriend Frank Theuns en ‘Les Buffardins’ mogelijk maakte. Met zijn vzw organiseerde hij een eerste Traversodag in Antwerpen en het Festival ‘Retteketet Muziekkabinet’ in samenwerking met het Museum Vleeshuis en Ma’go. Hij publiceerde als i-book een catalogus van het fluitkwartet .
Als ere-notaris, jurist en erkend bemiddelaar ziet hij de mens, maatschappij en omgeving als een geheel.

Jos van Immerseel
Jos van Immerseel had vijf soorten leraars. De eerste reeks bracht algemene kennis in de Latijns-Griekse humaniora. De tweede reeks waren muziekleraars, waaronder de voornaamste: Eugène Traey voor piano, Flor Peeters voor orgel, improvisatie en compositie, Daniel Sternefeld voor orkestdirectie en Kenneth Gilbert voor clavecimbel en editiepraxis. De derde reeks leraars waren de instrumenten, talrijke historische orgels en vooral de historische clavecimbels en de Weense pianoforte in het Museum Vleeshuis te Antwerpen, waarop Jos jaren studeerde en vervolgens dertig jaar les gaf aan zowat 600 studenten uit heel de wereld. De vierde reeks leraars waren de honderden muziekmanuscripten die Jos bestudeerde. De vijfde reeks leraars tenslotte waren zovele goede musici waarmee Jos jaren mocht samenwerken. Autodidactisch bestudeerde hij de toepassingen van de klassieke retorische principes bij het uitvoeren van muziek.
Hij onderwees pianoforte aan het Conservatoire Nat. Sup. van Parijs en gaf diverse cursussen aan de Schola Cantorum in Basel (CH). Daarnaast gaf hij masterclasses aan een dertigtal muziekinstituten wereldwijd. Ook was hij van 1980 tot 1985 artistiek directeur van het Sweelinck-Conservatorium van Amsterdam.
Hij was de stichter en gedurende 36 jaar dirigent van het orkest Anima Eterna, een symfonieorkest dat consequent met historische instrumenten werkt, en gaf met dit orkest 700 concerten wereldwijd. Daarnaast was hij gastdirigent bij talrijke orkesten, waarbij hij de beste herinneringen heeft aan het Budapest Festival Orchestra, het Radio-Kamerorkest Hilversum, de Akademie für Alte Musik Berlin, Toronto Tafelmusik, het Stuttgart Radio Sinfonie Orchester en de Wiener Akademie.
Als kamermuziek-speler werkte hij met tientallen musici, waarbij hij dankbaar terugdenkt aan o.a. Jaap Schröder, Franz Bruggen, Paul van Nevel, Anner Bylsma, Max van Egmond, René Jacobs, Magdalena Kozena, Claire Chevallier en Rian de Waal. De laatste jaren speelt hij vaak met Midori Seiler, Ayako Ito, Yeree Suh en Thomas Bauer. Zijn werk wordt gedocumenteerd op 130 CD-opnamen, overwegend met eigen teksten. Hij legde een instrumentencollectie aan van 15 historische clavecimbels en pianofortes, die hem vergezellen bij concerten en opnamen.

Luc Vanvaerenbergh
Luc Vanvaerenbergh studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen en behaalde er het einddiploma voor de volgende disciplines: Klavecimbel, kamermuziek, harmonie, contrapunt en fuga.
Tot 1994 was hij aangesteld voor het onderhoud en stemmen van de historische klavierinstrumenten uit de verzameling van het Museum Vleeshuis te Antwerpen. Nadien werd hij benoemd tot directeur van de Academie voor Muziek, Woord en Dans van het Gemeenschapsonderwijs te Antwerpen en is hij als docent verbonden aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen.
Hij werkte mee aan talrijke CD opname’s.
Als solist en met het ensemble “Menu’s-Plaisirs du Roy” concerteerde hij in verschillende landen, o.a. België, Nederland, Duitsland, Spanje, Hongarije, Brazilië…..

Kris Verhelst
Kris Verhelst concerteerde in Europa, de Verenigde Staten van Amerika en Japan op zowel historische klavierinstrumenten als op hedendaagse replica (klavecimbel, klavechord en orgel). Haar interpretaties getuigen steeds van een diep inzicht en grondig respect voor de specifieke eigenschappen van elk instrument.
Kris Verhelst studeerde orgel aan het Lemmensinstituut te Leuven in de klas van Chris Dubois en klavecimbel bij Jos Van Immerseel aan het Koninklijk Vlaams conservatorium te Antwerpen. Zij profileert zich niet alleen als soliste, maar bouwde tevens een internationale reputatie op als basso continuo-speelster.
Ze concerteert met toonaangevende Barokorkesten zoals Il Gardellino, Les Muffatti, Anima Eterna, Collegium Vocale, La Petite Bande en kamermuziekensembles zoals More Maiorum, Oltremontano, Ricercar Consort, Scorpio Collectief, Vox Luminis, Bruce Dickey & Friends, Concerto Palatino en La Dolcezza. Ze maakte opnames voor de labels Passacaille, Accent, Ramée, Klara, Channel Classics, Mirare, Aliud en EMR.
Als docente basso continuo en kamermuziek is Kris Verhelst verbonden aan het Conservatorium te Amsterdam. Daarnaast leidt ze regelmatig masterclasses en workshops aan diverse instituten en bij gespecialiseerde organisaties.